عشق زندگی من

عشق زندگیمو پیدا کردم و دلم انتخابشو کرده

 بالاخره دارم روز و شب شاد زندگی میکنم

 وقتی نزدیک منی آرامشو احساس میکنم

 چی میتونم درباره تو بگم که با همه گفته های قبلیم متفاوت باشه

هیچ چیز برای تو غیر ممکن نیست

 چی میتونه با اهمیت تر از این باشه که حالا من با توام

 دنیا جز این که ما با همیم هیچ معنایی نداره

هر شبی که با تو میگذرونم مثل یه رویا میمونه

 ارزش و بهای تو برای همیشه تو دل من حک شده

 تو اولین و آخرین عشقی هستی که من براش زندگی میکنم

 چیزی که بین ما میگذره احساسی فراتر از واژه هاست

با چی خالی کنم هر شب یه بغضی قد یه کوهُ
شبایی که بغل کردم یه قاب عکس بی روحُ
کجایی که ببینی من چه دردی میکشم بی تو
چه زجری میشکم وقتی میبینم جای خالیتو..

تو رفتی خاطرات تو
رفیق ِ اشک چشمامن
در و دیوار این خونه غریبی میکنن با من
یه دریا بودی و چشمم حریف بغض دریا نیستی
تو اونقدر دور رفتی که ازت
یکــ قطره پیدا نیست..

کجــایی .. که ببینـی
من چقدر دل خسته و تنهام
ببیـنـی ، زندگی بی تـو
داره جون میده رو دستام

…
♫♫♫

منو تو ما شده بودیم عذابم میده من بودن
با داغ ِ دوری از دستات یه عمری تن به تن بودن
دلم میگیره از تقدیر که دور از هم رهامون کرد
اگه قسمت جدایی بود واسه چی آشنامون کرد..

کجــایی .. که ببینـی
من چقدر دل خسته و تنهام
ببیـنـی ، زندگی بی تـو
داره جون میده رو دستام

تو رو دوست دارم

تورو دوست دارم،مثل حس نجيب خاک غريب

تو رو دوست دارم،مثل عطر شکوفه هاي سيب

تورو دوست دارم عجيب...تورو دوست دارم زياد

چطور پس دلت مياد منو تنهام بذاري؟

تورو دوست دارم،مثل لحظه ی خواب ستاره ها

تو رو دوست دارم،مثل حس غروب دوباره ها

تورو دوست دارم عجيب...تورو دوست دارم زياد

نگو پس دلت مياد منو تنهام بذاري...

توي آخرين وداع وقتي دورم از همه

چه صبورم اي خدا،ديگه وقت رفتنه...

تو رو ميسپارم به خاک...

تورو ميسپارم به عشق...

برو با ستاره ها...

تورو دوست دارم،مثل حس دوباره ی تولدت

تورو دوست دارم،وقتي مي گذري هميشه از خودت

تورو دوست دارم مثل خواب خوب بچگي

بغلت ميگيرم و می ميرم به سادگي...

تورو دوست دارم،مثل دلتنگياي وقت سفر

تورو دوست دارم،مثل حس لطيف وقت سحر

مثل کودکي تورو بغلت ميگیرم و

اين دل غريبمو با تو ميسپارم به خاک...

توي آخرين وداع وقتي دورم از همه

چه صبورم اي خدا،ديگه وقت رفتنه...

تورو ميسپارم به خاک...

تورو ميسپارم به عشق...

برو با ستاره ها...

تو بهم دادی آرامشو حالا که دل من باهاته شکر با تو انگار همه چی آماده شد نمی خواد که بگیری آمارشو بدن تو چفت تنمه غیر بغلت که شبا خوابم نمیره یکیو دارم که فقط ماله منه میخواد با من بمیره با تو تنها نمیپرم حتی با یه آدمه ناتو هر جا نمیدم دست احدی آتو فردام نمیگیره هیچکسی جاتو از ما با تو نمیپرم حتی یه آدمه ناتو نمیدم دست احدی آتو نمیگیره هیچکسی جاتو نمیدونم برا چی با تو خوبه همه چی میشه که ساعتا با هم تنها بیخیال همه شیم اصا پیش همه بده شیم از شلوغیا زده شیم نفسامون وصله جدا ممکنه که خفه شیم با تو انگار همه چی مطلوبه ببین چقد مرامو معرفت خوبه هر چقد گذشته ها بد بوده ولی باز نیست مثه ما توی این محدوده همه چیزو واسه اینکه دلت کنار دلم باشه من ساختم کی گفته اونایی که مال همن اونایی که عاشقن باختن جناب میخوام موزیکاتو با تو تنها نمیپرم حتی با یه آدمه ناتو هر جا نمیدم دست احدی آتو فردام نمیگیره هیچکسی جاتو از ما با تو نمیپرم حتی یه آدمه ناتو نمیدم دست احدی آتو نمیگیره هیچکسی جاتو

سکوتم را نکن باور

من آن آرامش سنگین پیش از قهر طوفانم

من آن خرمن

من آن انبار باروتم

که با آواز یک کبریت

آتش میشوم یک سر

هزاران شعله سرخ کنار هم

سکوتم را نکن باور

تمام این قفس ها را

تمام حسرت و این ترس ها را

من به دستانی که میخواهد رها باشد

شکستی سخت خواهم داد!

سکوتم را نکن باور

من آن پرهای بسته منتظر در کنج زندانم

که آواز رهایی

شعر هر روز است زیر لب

سکوتم را نکن باور

من آخر با امید ناب آزادی

تمام بغض ها را

کینه ها را

اندوه ها را

با گلوی یک جهان فریاد آزادی

شکستی سخت خواهم داد

سکوتم را نکن باور

که فردا را همانگونه که میخواهم

همانگونه که باید باشد اما نیست

میسازم

سکوتم را نکن باور

که من آن آرامش سنگین پیش از قهر طوفانم

سکوتم را نکن باور

تنها یی من و سکوت قبرستان

سلام گل نازم

 جمعه شب  اومدم سر مزارت عزیزم و همون جا واست نامه نوشتم تا حالا کسی رو دیدی که بالا سر مزاری بره و  واسش نامه بنویسه ؟ ندیدی؟ اما من اومدم چون دلم گرفته بود چون دلتنگ ات بودم چون تشنه ی دیدارت بودم ای کاش این انتظار تمام بشه ای کاش..

چه سکوت غمگینی

یه احساس مبهم

نمی ترسم

نگرانم

آرامش اینجا سنگینه

به هر طرف نگاه میکنم همه خوابند

اینجا من تنها کسی هستم که بیدارم

ساعت 6 است هوا تاریک و من بی تاب صدایت

دستم سرد است چشم ام گرم

نگاهم خیره به یک سنگ سخت

فکرم درگیر

قلبم شکسته

دست هایم خالی

شونه هایم خسته

ساعت 6:30 شب

صدای بارون

بارون اشک های من

در این پائیز غم

صدای رعد

رعد ی از فریاد دلتنگی هایم

با هر خاطره

چشمهایم دریا یی

در یک لحظه دریای من صحرایی

نوشته ها جلوی چشمم نورانی

چه معنای وسیعی

این کلمه رویایی

"م .ت"

ساعت 7 شب است

هنوز توی قبرستانم

چه سکوت تلخی

چه خواب عمیقی

بیدار شو

بیدار شو

من اینجا تنهام

بیدار شو  ببین توی قبرستان تنهام

کمکم کن دستم رو بگیر از روی زمین بلندم کن

اینجا همه خوابند کسی برای کمک نیست م .ت بیدار شو  و  غم بی کسی ام رو ازم بگیر

باید باور کنم ؟

باور نبودنت عذابی دردناک

خدا راضی شد به عذاب من.!

من هم راضی هستم به رضای خدا

امشب با اغوشی باز در تخت تک نفره ی پر حسرتم دراز میکشم به امید یک اغوش یک بوسه حس لمس انگشتانم لاب لای انگشتانت نفس داغت بر گردنم ارام حس حضورت میدانم من جدایی را ساز زدم میدانم من گفتم برو اما قسم به نگاهت به بوسه ات به عشقت خیالت را حتی لحظه ای دور نمیکنم این روزها که کسی نیست تا برایش پرحرفی کنم کسی نیست تا ازاینو ان برایش غیبت کنم زیادی ساکتم حتی با خودم حرف نمیزنم دلم برایه آینه ی توی تاغچه خانه ی پدری ات بی تابی میکند همان اینه که هروقت انعکاس نگاهم درونش می افتاد تورا با دنیایی عشق کنارم میدیدم دستانت دورکمرم دستانت رویه موهایم و هردفعه ارام میخندیدی ب نگاهم و عشق میبخشیدی به روحم تو این شبها نمیخوابی نشناسمت هستیه تو نیستم شاید باورت نشود عشقم اما برایه تو میمانم برایه تمام عشق بازی هایمان برایه تمام لحظه هایمان میبینی عشقم میبینی هوا بی تو چقدر سرد است همه اینجا گرگرفته اندومن به خودم پتو پیچیده ام اما هنوز میلرزم مثل ان روز که بد از مدتها تو مرا در اغوش گرفتی و اولش میلرزیدی اما بد ارام ارام شدی لرزش دستانم تنم را ارام کن بیا اینجا کنارم بنشین نگاهم کن انقد که خجالت بکشمو سرم را پایین بیندازم دستانت را بر دستانم بکش ارام مرا در مبحس بازوانت بکش موهایم را بو بکش سکوت کن انقد ساکت که صدای تپش قلبت دیوارهارا بلرزاندمراارم لمس کن با دست هایه مردانه ات مرا ارام درروحت فرو کن بگذار چون همیشه یکی شویم وچون همیشه با دست چپت پهلویه راستم را بفشارو در چشمانم خیره شو لبانت را بر لبانم بگذارو چشمانت را ببنو مست شو از من انقدر مست که چیزی جز من نخواهی انقدر دیوانه که نتوانم از دستانت بیرون بیایم بد از بوسه ای داغ نفس نفس زدنهایت را رویه صورتم حس کنم به تو خیره شوم دلم میخواهد الان اینجا لمست کنم اما میترسم ادامه دهم میترسم بازهم بگویم که چه دیوانه بازی ها که نکردیم میترسم بگویم الان چقدر بی تو روحم خسته است میترسم ماهانم میترسم عشقم دستانم بیشتر میلرزد پس برایه همیشه میروم هجرتی باید عشق دیرینه ام هجرتی پردرد .