گاهی اوقات نه!

همیشه نیاز داری به یه اغوش بی منت

که تورو فقط و فقط واسه خودت بخواد

که وقتی تو اوج تنهایی هستی

با چشماش بهت بگه

بهت بگه هستم تا ته تهش......

هستم تا اخرش.......

عاشقتم بدجور........

وتو هم رو کنی بهش و بهش بگی

منم هستم همینجا توی قلبت تا ابد......

تو زن شدی.....نه برای در حسرت ماندن یک بوسه!

برای خلق بوسه ای از جنس آرامـــــش ...
تو زن نشدی که همخواب آدم های بیخواب شوی !

تو زن شدی که برای خواب کسی رویـا شوی !
تو زن نشدی که در تنهاییت حسرت آغوشی عاشقانه را داشته باشی ،

زن شدی تا ...آغوشی در تنهایی عشـــــقت باشی ..

انقده درد تو دلم دارم انقده غم تو صدامه
انقده حرف نگفته که عمری مُرده رو لبام
انقده تو فکر تو بودم از خودم جا موندم
تو آتیش دروغای تو عمرمو سوزوندم
بعد تو آتیش ِ تو قلبمو خاموش کردم

تـمام غصه ها از هماטּ جایے آغاز می شوند کــہ ؛

ترازو بر می دارے و مے افتے به جاטּ دوست داشتنت ...

انـدازه مـے گـیـرے !

حسـاب و کـتـاب مـی کـنـے !

مقـایـســـہ مـی کـنـے !

و خدا نـکـنـد حسـاب و کـتـابـت بـرسـد بـــہ آنـجـا کـــہ ؛

زیـادتر دوستش داشته اے ،

کـــہ زیـادتـرگذشـتـه اے ،

کــہ زیـادتـر بـخـشـیـده اے ،

به قـدر یـک ذره ،

یک ثانیــہ حتے !

درست از همانجاست کــہ توقع آغاز می شود و . . .

 توقع آغاز همــہ ے رنج هایے است کــہ بــہ نام عشق می بریم ...

آنه ! تکرار غریبانه ی روزهایت چگونه گذشت
وقتی روشنی چشمهایت
در پشت پرده های مه آلود اندوه پنهان بود
با من بگو از لحظه لحظه های مبهم کودکیت
از تنهایی معصومانه دستهایت
آیا می دانی که در هجوم دردها و غم هایت
و در گیر و دار ملال آور دوران زندگیت
حقیقت زلالی دریاچه نقره ای نهفته بود؟
آنه !
اکنون آمده ام تا دستهایت را
به پنجه طلایی خورشید دوستی بسپاری
در آبی بیکران مهربانی ها به پرواز درآیی
و اینک آنه شکفتن و سبز شدن در انتظار توست… در انتظار تو

اخلاقم گنده .؟  به خودم مربوطه...

غرورم از حد گذشته .؟ به خودم مربوطه...

تمام زندگيم خودخواهانس .؟ زندگی خودمه...

 از عده اي متنفرم .؟ به خودم مربوطه...

از ناصحان خوشم نمياد.؟ صلیقه خودمه...

صداي خنده هايم از حدعادي بلند تره .؟ خوشحالیه خودمه...

عده اي رو فراموش کردم .؟ حافظه ی خودمه...

 دلم میخواد اینجوری باشم ... مجبور به تحمل من نيستيد... من همينم... راضيماز خودم...

(گيرم که باختم ... اما کسي جرات ندارد به من دست بزند يا از صفحه بازيبيرونم بيندازه ؛ شوخي نيست  من شاه شطرنجم  ( تخريب مي کنم آنچه را که نمي توانمباب ميلم بسازم...آرزو طلب نميكنم ، آرزو ميسازم...

لزومي نداره من هموني باشمکه تو فکر مي کني ، من همونی ام که حتي فکرشم نمي توني بکني ...لبخند میرنم و اون فک میکنه بازیو برده ، هرگز نمیفهمه با هر کسی رقابت نمیکنم ...زانو نمي زنم ، حتي اگر سقف آسمان ، کوتاهتر از قد من باشد ، زانو نميزنم ، حتي اگر تمام مردم دنيا روي زانوهايشان راه بروند ،  من زانو نميزنم...

درگير من نشو، همـدم نميشوم...

من مسئول حرفها و رفتارهايم هستم، امامسئول برداشت شما از آنها نيستم...

( مخاطب خاص )

امشب حالم خرابه.خیلیم خرابه.امروزخیلی بارون زد اولش خیلی لذت بردم ازبارون ،هوای خوبی بود.اما نمیدونستم بعدش میخواداینجوربشه.

میگما !!خدایا فکرنمیکنی کاسه صبرمنم حدی داره؟؟؟؟؟؟؟خدا بریدم،خسته شدم،آخه تاکی ؟؟؟چراهروقت میام دلموبه چیزی خوش کنم اونوازم میگیری؟؟؟آخه چرا؟؟؟؟آخه این چه رسمشه؟تومیخوای غیرخودت کسی نباشه خدایا من یه دلخوشی داشتم اونم بگیر باشه هیچ اشکالی نداره.بازم صبرمیکنم .بغض گلموگرفته دارم به زور مینویسم .

شده تاحالا گریه کنی ولی یه چیزی ته گلوت اذیتت کنه ؟؟؟دلت بخواد داد بزنی؟؟؟؟اما ازترس اینکه کسی بفهمه چه مرگته بیصداگریه کنی هی به خودت بگی یواش الان صداتومیشنون؟؟؟؟

همه فکرمیکنن فقط عشق وعاشقی هست که توزندگی ادم رواذیت میکنه.میدونم خیلیا تواین دنیا غم دارن به قول مامانم آدم بی غم تواین عالم نیست هرکسی زیرآسمون خدا یه چیزی رودلش سنگینی میکنه.
آخ آخ نمیدونم چیاباید بگم.فقط میدونم بازم دلم پره.کاشکی یه مردبودم بلندمیشدم توخیابونا تنهایی قدم میزدم و نگران نگاه های هیچکسی هم نبودم.
این روزادلم همش میخوادفریادبزنم،اماجلوخودمومیگیرم آخه میدونم کسی تمایلی نداره صداموبشنوه همش سکوت میکنم تادیگران اسوده باشن.میدونم الان باخوندن دوباره سیل نصیحتها شروع میشه پس رفیق من خودم گوشم پره نیازی به نصیحت ندارم من اینونوشتم چون حرف دلمه وبرای یکی مثل خودم نوشتم .هـــــــی روزگار خرابم خراب!!!

دیگه نوشتنم آرومم نمیکنه،دیگه نه سبک میشم نه اینجا برام دلنشین ودوست داشتنیه،هروقت میومدم نت میگفت تومعتادش شدی.باچه شوقی میومدم که حرف دلموبنویسم تاسبک بشم.دیگه توزندگیم هیچی حوشحالم نمیکنه،هروقت اومدم تووبم بادلم اومدم هرمطلبی گذاشتم حرف دلم بود.

سوختم وساختم .این زندگی همه چیزموسوزوند،من ازدرونم سوختم.روحم داغونه بریدم .

خداتکه تکه هاموبرنداشت اصلا گیرم که برداره میشه دوباره سرهم بزنش؟؟

به هیچ دردی نمیخوره دیگه!!!

توروخداازخداحرف نزن،نصیحت نکن تاتوشرایطم نیستی،من خداروبیشترازهرکسی میشناسم،درست مهربونه،بزرگه همش قبول،گوشم ازهمه حرفاتون پره،اونقدرکه دیگه هرکسی هرچی بگه من نمیشنوم پس خودتو خسته نکن ونصیحت نکن.

دلم گرفته،گفتم یه مدت نیام ننویسم ولی نمیشه این نوشتنه که آدموآرومترمیکنه،دلم گرفته دلی که خسته اس ازهمه چی،شکستم بدجورم شکستم،دلم میخواد قدم بزنم سکوت پشت سکوت باشه،یه دلی که توسکوت شاید خیلی چیزا یادبگیره،شاید یاد بگیره خودشوفراموش کنه،هرباراومدم نوشتم دلم پربود،شاید یادبگیرم نباید همیشه به چیزی که داری دلخوش باشی،یادبگیرم زندگی همونی نیس که همیشه میخوام یادبگیرم تنهایی مث تنهایی خدا.ولی خداتنهانیس آدمای خوبش زیادن که باهاشن،اونی که تنهاس دلی هست که میبینه غیرخداهیشکی کنارش نیس،هرچندخیلی وقتادلمون هوای کسیومیکنه که دوسش داریم ولی نمیشه اینم نمیشه داشت.

میخوام باکوله باری پرازغم ویه دنیاس سوال بی جواب قدم بزنم برم جایی که تنهایی محض باشه،باید فکرکنم ،یه بغضی توگلومه که باکوچکترین چیزمیشکنه،یه احساسی دارم که بربادرفته،خسته ناامید بیکسی رومیفهمم درکش میکنم،دلم گرفته ازهمه ازخودم بیشترگرفته،روزای عجیبیه،احساس سنگینی میکنم،نمیفهمم فقط میدونم یه چیزی داره عوض میشه،یه تردیدی تودلمه نمیفهممش خیلی گیجم،خدایا گوش بده من،همین امروز برامن وقت بزار،همه چیوکناربزارهمه هواست به من باشه،جواب سوالاموبده

دلیل دردای من چیه؟؟؟روحم شکسته دردی تودلمه که توانو ازم گرفته برای ادامه زندگی،همش منتظرم روزی برسه که من بیام پیش تو....خدا خودت بگو دلیل بودن من چیه؟؟؟هرچی فکرمیکنم میبینم بودنم برای هیچکسی مهم نیست پس بهم بگو دلیلش چیه؟؟چیزی کم نمیشه ازخداییت جواب منوبده؟؟خداکمکم کن.دستمو محکمتربگیر .توکه میدونی جزتوکسی نیس کنارم.

بعضی وقتا دلم برای خودم تنگ میشه،برای روزای گذشته نه چندان دور،برای باورهام برای آرزوهام،خدایا هیچ دلی رودرهیچ کجای دنیا دلتنگ نکن چون یه روز خسته میشه میشکنه .....دلم ارامش میخواد، آرامش ابدی چیزی که خیلی وقتا دنبالشم .چیزی که بند بند وجودمو آروم کنه. بوی تنهایی میاد،شبا مینویسم توتنهاییام ولی نوشته هام همه تلخن تلخ.....همش دنبال یه جمله میگردم احساسمو بیان کنه،خیلیا میان میخونن وچشمشون دنبال چیزایی  میگرده که حرف دلشون باشه،دنبال چیزی هستنن که دردشون رو بگه،میگردن تونوشته هام دنبال چیزایی که شاید براشون گفتنش به دیگری سخته ، میخونن و یه آه میکشن .منم یاد گرفتم بنویسم.قبلنا حرفامونمینوشتم ولی ازوقتی یه دوست گفت بنویس شروع کردم نوشتن ،باورم نمیشد روزی بشه نوشت ازاحساسات ازحرفای دل،ولی نوشتم وازاون دوست ممنونم ....الان تواین لحظه برای من بوی تنهایی میاد ،بوی غم،بوی حسرت،بوی گریه های پنهونی،بوی درد.....

بازم دلم گرفته اومدم مث همیشه بنویسم دلم میخواد حرفای دلموبریزم بیرون،خیلی وقته تودلم موندن.دلم میخواد آزادشون کنم برشون گردونم به این دنیا...سخته به دردی دچاربشی که راه حلش جلوته، ولی اونی که باید بخواد نمیخواد ، خدانمیخواد......

 کفش هایم را در می آورم

آهسته قدم برمیدارم

نمی خواهم کسی حضورم را حس کند

مگر حضورم جز عذاب برایش چیزی داشت؟

نمیخواهم باز زنگ بیداری کسی باشم

مگر کسی برای بیداری من زنگی کوک کرد؟

نمیخواهم کسی رابا خود همراهی کنم

مگر کسی مرا باخود همراهی کرد؟

نمیخواهم باز باهم بودن را تجربه کنم

مگرباهم بودن برای من جز عذاب چیزی دیگر داشت؟

نمیخواهم کسی را به خود عاشق کنم

مگر پایان عشق چیزی جز تنهایی داشت؟

              همراهی نمیخواهم      

همراه من تنها این قلم ودفتر است به همراه شمع نیمه سویی که زیر نورش مینویسم...

     از جنون تاعشق

            دوتا پنجره بیشتر راه نیست.....

پروردگارا
پناهمان باش تا مظلوم روزگار نباشیم!
رهایمان نکن تا اسیر دست روزگار نگردیم!
یاورمان باش تا محتاج روزگار نباشیم !
بال و پرمان باش تا که مصلوب این روزگار نگردیم!
همدممان باش تا که تنهای روزگار نباشیم!
کنارمان بمان تا که بی کس روزگار نگردیم!
مهربانمان بمان تا به دنبال روزگار نامهربان نباشیم !
عاشقمان بمان تا عاشق این روزگار پست و بی حیا نگردیم!
و خدایمان باش تا بنده این روزگار نباشیم !

تنهایی آدمها گاهی با هیچ چیز پر نمی شود.گاهی نمی شود اشک نشد، ابر نشد، نبارید ،فقط بخاطر اینکه "کسی" دلگیر نشود از بغضت.اما همان "کسی" ها آوار میکنند همه ی غصه هایشان را روی سرت و گاهی اصلا به این فکر نمی کنند که تو هم غصه داری، غمگین می شوی گاهی دلتنگ می شوی گاهی ...که دلت گاهی یک آغوش گرم می خواهد برای نوازش،یک دست مهربان می خواهد برای پاک کردن اشکهایت ویک قلب بزرگ که برایت آرزوی خوشبختی کند گاهی.

و این "گاهی" ها چقدر زیاد می شوند وقتی روی دلت تلمبار شده اند وقتی همیشه همینجا ور دلت نشسته اند و نه دست مهربانی هست و نه آغوش مهربانتری که تکانشان دهد ...گاهی دلت روزهای قدیم تر را میخواهد.نه خیلی قدیم تر ولی. همین هفت، هشت، ده سال پیش شاید،دلت میگیرد از اینکه وقتی تنهایی هیچکس دیگر تنها نیست  که یاد تنهایی تو بیوفتد و غصه ات را بخورد.دلت میگیرد از اینکه همیشه تکیه گاه بوده ای در زندگیت و حالا که کسی نیست انگار، که کمی، فقط کمی تکیه گاه شود برایت ،دلت میگیرد از اینکه همیشه غم داری در دلت اما لبت می خندد که دلگیر نکنی کسی را، که نمی توانی سخت باشی، سفت باشی...

دلگیر شوی ازحرفی یا گلایه ای کنی از کسی چونکه "عادت" کرده ای فقط غصه دیگران را بخوری.چونکه یاد گرفته ای "بی توقع" باشی از همه ،بی انتظار،بی خواستن، حتی از خودت گاهی.وقتی کسی هیچوقت نپرسید غم همیشگی نگاهت راچرامیان اینهمه خنده و لودگی پنهان کرده ای؟!وقتی دوست داری کسی قلبت رابفهمد نه تصنع چهره ات را اما هیچ کس حوالی دلت پیدایش نمی شود، گاهی، فقط "گاهی" که این دل طفلکی بی آزار "تنگ" می شود،سری به کلبه کوچک و حقیرش بزن فقط گاهی ...

اگر دیدی کسی غیر طبیعی غذا میخوره و مکثـــــــــ میکنه بدون " ناراحته" ..،اگر دیدی کسی اصلا اشک به چشماش نمیاد بدون خیلی تو داره..
اگر دیدی کسی زیاد میخنده بدون " خیلی زخم خورده"،اگر کسی حالتو زیاد پرسید بدون آدم ساده ای هست...
اگر دیدی کسی به همه چیز بی توجه هست بدون " زمانی زیاد از حد عاشق بوده"

اگر دیدی کسی در احوال پرسی هی میگه :شکر بد نیستم" بدون دروغ میگه...نه حالش خوبه...نه روزگارش..

اگر دیدی کسی خیلی فیلم نیگاه میکنه بدون ازنظر عاطفی کمبودداره،اگر دیدی کسی زیاد آهنگ گوش میکنه

بدون " دردهاشو خیلیا نمیفهمن " ..اگردیدی کسی خودشو از دید دیگران قایم میکنه بدون " از خیلی ها ضربه خورده "

من به تو حق میدم از من دلخوری
من به تو حق میدم اینجوری بری
امشبو پیشم بمون طاقت بیار
زیر این بارون که سرما میخوری
از تمامه آدمای روزگار
من پناه آورده بودم سمت تو
من تورو از دست دادم عشق من
جا نداره واسه ی من قلب تو

دله تو زدمو دل بُریدی از من
اشکامو دیدی دست کشیدی از من
این آخرین حرفه منو قانع کن
غیر از علاقه تو چی دیدی از من
نمیشه بری من حرف دارم آروم باش
مسئولی پیش اونکه بودی دنیاش
اونکه نمیخواد زیر بارون باشی
بارون گرفته تو هوای چشماش

حق داری ترکم کنی اما بمون
تو نباید توی این ساعت بری
من زیادی عاشقت بودم همین
شد دلیل اینکه تو راحت بری
دل سپردم تا بمونی پیش من
واسه هرچی غیر من دل دل زدی
مشکلت من بودم انگار عشق من
یک تنه تو قلب این مشکل زدی

دله تو زدمو دل بُریدی از من
اشکامو دیدی دست کشیدی از من
این آخرین حرفه منو قانع کن
غیر از علاقه تو چی دیدی از من
نمیشه بری من حرف دارم آروم باش
مسئولی پیش اونکه بودی دنیاش
اونکه نمیخواد زیر بارون باشی
بارون گرفته تو هوای چشماش