رمضان ماه عبادت فرصت بنده شدن
رمضان شوق اطاعت از گنه کنده شدن
رمضان بهار روح و به خدا پیوستن
رمضان شوکت زیبایی و زیبنده شدن . . .
فرا رسیدن ماه رمضان بر شما مبارک

.

این روزها کسی به خودش زحمت نمی دهد یک نفر را کشف کند

زیبایی هایش را بیرون بکشد …تلخی هایش را صبر کند…
آدم های امروز دوستی های کنسروی می خواهند؛ یک کنسرو که فقط درش را باز کنند

بعد یک نفر شیرین و مهربان از تویش بپرد بیرون و هی لبخند بزند و بگوید “حق با توست”!

ﻳﻪ ﻭَﻗﺘﺎﻳـی ﻫَﺴﺖ …
ﻧﻪ ” ﮔﺮِﻳـــــﻪ ﻛَﺮﺩﻥ ” ﺁﺭﻭﻣﺖ ﻣﻴــــ ﻜﻨﻪ …
ﻧﻪ ” ﻧـــــــــفـﺲ ﻋﻤﻴﻖ ” .
ﻧﻪ ” ﻳﻪ ﻟﻴـــــﻮﺍﻥ ﺁﺏ ﺳَــــــــﺮﺩ …”
ﻧﻪ ” ﺩٰاﺩ ﺯﺩَﻥ ” …
. ﻳﻪ ﻭﻗﺘﺎﻳــــــــی ﻫﺴـــــﺖ ﻛﻪ
ﻓﻘﻂ نیاز داری
برای همیشه نباشی
ﻫﻤﻴﻦ….!!!!!ﻳﻪ ﻭَﻗﺘﺎﻳـی ﻫَﺴﺖ …
ﻧﻪ ” ﮔﺮِﻳـــــﻪ ﻛَﺮﺩﻥ ” ﺁﺭﻭﻣﺖ ﻣﻴــــ ﻜﻨﻪ …
ﻧﻪ ” ﻧـــــــــفـﺲ ﻋﻤﻴﻖ ” .
ﻧﻪ ” ﻳﻪ ﻟﻴـــــﻮﺍﻥ ﺁﺏ ﺳَــــــــﺮﺩ …”
ﻧﻪ ” ﺩٰاﺩ ﺯﺩَﻥ ” …
. ﻳﻪ ﻭﻗﺘﺎﻳــــــــی ﻫﺴـــــﺖ ﻛﻪ
ﻓﻘﻂ نیاز داری
برای همیشه نباشی
ﻫﻤﻴﻦ….!!!!!

خیلی سخت
ادای محکم بودن و در بیاری
وقتی تو خودت فرو ریختی
خیلی سخت
به اجبار لبخند بزنی
وقتی تو قلبت گریه میکنی
خیلی سخت
همه به خوشبختیت حسرت بخورن
وقتی خودت میدونی کم آوردی
خیلی سخت
همه فکر کنن تو خوابی
اما کل شب با بالشتت حرف بزنی و گریه کنی
خیلی سخت
زندگی کنی
ولی خیلی وقت باشه که، واسه خودت مرده باشی ……

مادرم میگفت:
به دیوار تکیه کن،
ولى به مردها ، نه …!
که دیوار اگر پشتت را خالى کرد،
سنگ است و گچ، نهایت سرت میشکند..!
ولى اگر مردى رهایت کرد،
دلت میشکند،
روح و تمام زندگیت میشکند،
و زنى که بشکند،
سنگ میشود،
سرد و سخت،
که نه میخندد، و نه میگرید..!
و این یعنى فاجعه…!
فاجعه زنیست که از دلداده گى ترسیده..

باور کن
آنقدر ها هم سخت نیست فهمیدن اینکه بعضی ها می آیند
که نماننــد
نباشند
نبیـننـد
و تــو اگر تمامی ِدنیا را هم حتی به پایشان بریزی
آنها تمامی بهانه های دنیا را جمع می کنند
تا از بین آنها بهانه ای پیدا کنند که بــــروند دور شـــوند
که نـــمانند اصلا
پس به دلت بسپار وقتی از خستگی هایِ روزگار پناه بردی به هر کسی

لااقل خوب فکر کن ببین از سر علاقه آمده ، یا از سر  … !!!
تا دنیایت پر نشود از دوست داشتن هایِ پر بغض
که دمار از روزگارت درآورد !

دلتنگ شده ام
نمیدانم ! شاید برای تو
یا شاید برای دیروزهایی که باتو گذشت
از ایـــــنجا.
صدایت میـــــکنم
تو از آنـــجا بغلم کن
دلــم گرفــته

خالد حسینی تو رمان بادبادک باز مینویسه: در دنیا فقط یک گناه هست و آن دزدی ست!

ﻣﺮﺩ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﺑﻠﻮﻍ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﻨﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﺠﻮﺍ ﮐﺮﺩ :

” ﭘﺴﺮﻡ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺯﺩﯼ ﻧﮑﻦ “

ﭘﺴﺮ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺳﺖ ﮐﺞ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ

ﭘﺪﺭ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ :

ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﮕﻮ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﮔﻔﺘﯽ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺍﯼ،ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﮑﻦ

ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﮐﺮﺩﯼ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺍﯼ،ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻧﮑﻦ ﺍﮔﺮ ﮐﺮﺩﯼ ﻣﺤﺒﺖ ﺭﺍﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺍﯼ، ﻧﺎﺣﻖ ﻧﮕﻮ

ﺍﮔﺮ ﮔﻔﺘﯽ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺍﯼ،ﺑﯽ ﺣﯿﺎﯾﯽ ﻧﮑﻦ ﺍﮔﺮ ﮐﺮﺩﯼ ﺷﺮﺍﻓﺖ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺍﯼ

ﭘﺲ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻓﻘﻂ ﺩﺯﺩﯼ ﻧﮑن!

------------------------------

پیرمردی هر روز تو محله می دید پسرکی با کفش های پاره و پای برهنه با توپ پلاستیکی فوتبال بازی می کند…

روزی رفت ی کتانی نو خرید و اومد و به پسرک گفت بیا این کفشا رو بپوش…

پسرک کفشا رو پوشید و خوشحال رو به پیرمرد کرد و گفت: شما خدایید؟!…

پیرمرد لبش را گزید و گفت نه!

پسرک گفت پس دوست خدایی، چون من دیشب فقط به خدا گفتم که کفش ندارم…

(دوست خدا بودن سخت نیست…)

پولدار که باشی برف بهانه ای میشود برای لباس نو خریدن

با دوستان به اسکی رفتن، تفریح کردن و از زندگی لذت بردن…

اما خدا نکند فقیر باشی و برف ببارد

از بیکار شدن پدر کارگرت بگیر تا غم پاره بودن کفشهایت و چکه کردن سقف خانه ات

ﭼﺮﺍ ﺑﺎﻳﺪ پوﻝ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﺪ برف ﻧﻌﻤﺖ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﻋﺬﺍﺏ؟

ﺩﻟـﺖ ﮐـﻪ ﻣـﯽ ﮔـﯿـﺮﺩ …

ﺩﺭ ﻟـﺤـﻈـﻪ ﻫـﺎﯾـﯽ ﮐـﻪ ﺛـﺎﻧـﯿـﻪ ﻫـﺎ …

ﻣـﯿـﺦ ﻣـﯽ ﮐـﻮﺑـﻨـﺪ ﺩﺭ ﺳـﺮﺕ !

ﺍﺷـﮏ ﻫـﺎﯾـﯽ ﻫـﺴـﺘـﻨـﺪ …

ﮐـﻪ ﺩﺭ ﻋـﯿـﻦ ﺳـﺎﺩﮔـﯽ …

ﯾـﮏ ﺩﻓـﻌـﻪ …

ﻧـﺼـﻒ ﺷـﺒـﯽ ﻋـﺠـﯿـﺐ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺁﺭﺍﻡ ﻣـﯽ ﮐـﻨـﻨـﺪ !

ﻭ ﭼـﻪ ﺩﺭﺩﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﻗـﺘـﯽ …

ﻋـﺎﺩﺕ ﻣـﯽ ﮐـﻨـﯽ ﺑـﻪ ﻃـﻌـﻢ ﺷـﻮﺭِ ﺍﯾـﻦ ﺁﺭﺍﻣـﺶ !!

تب گریه گرفته چشامو

چقدر ابریه حال و هوامو

به کسی نمیگم دگه حرفامو

کسی که نمیفهمه نگامو

داره میبینه دل خوشیامو

کسی نیست دگه پاک کنه اشکامو

کسی نمیاد به جات عشقم

صدا یعنی تو هوا یعنی تو

دلم نمیمیره برات عشقم

مال منی تو

ندارم و دارمت انگار

دیوونه شدم آخه تو بگو چرا

چرا میگی عاشقتم یا نه

آره به خدا

♫♫♫

مثل گلدون خشک توی ایوون

که تموم میشه توی زمستون

مثل یخ شده یخ زده قلبامون

مثل من مثل تو مثل بارون

دگه خیسه چشای دوتامون

نمیره غم و میمونه این مهمون

واسه خاطره هر دو تامونم

اگه پای تو واینمیستم

کسی جز تو، تو زندگیم نیست

جز تو عاشق هیشکی نیستم، من میرم

واسه خاطره هر دو تامونم، اگه چشمامو روی تو بستم

تو نمیتونی که بمونی، با منی که خسته ی خستم، من میمیرم

من تو این مدت، دیدم هر چی که باید از اول قصه میدیدم

شبو تا خود صبح آهنگای غمگین گوش میدم

نمیتونیم با هم باشیم اینو تازه فهمیدم

میمیرم بی تو، منه دیوونه ی زندونی، میدونم که تو حتی بدون منم میتونی

جدایی عشقم، راه اولو آخرمونه، واسه خاطره هر دو تامونه میدونی

واسه خاطره هر دو تامونم

اگه پایه تو واینمیسم

کسی جز تو، تو زندگیم نیست

جز تو عاشق هیشکی نیستم، من میرم

واسه خاطره هر دو تامونم، اگه چشمامو روی تو بستم

تو نمیتونی که بمونی، با منی که خسته ی خستم، من میمیرم

تو نمیتونی به من فکر کنی

وقتی تو گذشته هات درگیری

نمیتونم خودمو قول بزنم

تو هنوزم واسه اون میمیری

عشق من تو که گناهی نداری

وقتی یادت نمیرن خاطره ها

همه چی تقصیر من بود میدونم

نتونستم جاشو پر کنم برات

گریه ی مرد که دیدن نداره

وایسادی چیرو تماشا میکنی

ما دیگه حرفامونو باهم زدیم

چرا هی این پا و اون پا میکنی

نمیدونم بار چندمه دلم روی دسته این و اون میمیره

ولی میدونم که عاقبت یه روز آه من جدایی رو میگیره

آب از آب تکون نمیخوره برو

بزار من بمونمو خاطره هات

فکر تنها شدن منو نکن

من یه جوری با خودم کنار میام

از تو و هر چی که بینمون گذشت

حتی یه لحظه پشیمون نیستم

مثل هر بار میخورم زمین ولی مثل هر بار پامیشم وایمیسم

خط به خط زندگیمو بازم امشب دوره کردم

با مرور خاطراتت بازم زخمامو تازه کردم

حتی این کاغذای خیسم مثل من دیگه خستن از این اشکام

حتی این شعرای ناتموم دیگه موندن تو کار دنیا

مینویسم با چشم خیسم خاطراتمونو دونه دونه

شاید یه روزی اونارو خوندی

شاید فهمیدی چی کشیده این عاشق دیوونه

گریه کردم تا بمونی نشد احساسمو بدونی

تو با بی رحمی درو بستیو رفتی از این خونه

شنیدن کی بود مانند دیدن

دنیا دروغه تا یه چیزیو ندیدی باورش نکن

ولی اینقدر برو جلو تا ببینیش…آاا

اونی که فکر فرداشه ، بیـــــداره

یه ثانیه بیکار نی ، بازم امید داره

اونی که فکر فرداشه ، مجبوره که کر باشه

مجبوره که کور باشه نبینه چند تا نامرد لای مرداشه

اونی که فکر فرداشه ، مجبوره که سرد باشه

مجبوره که تنها شه ، شب بیدار و صب با درد پاشه

خیلیا میخندیدن بم ، چقده آدم بیرحم دیدم هی

میگفتی کجا ولی نشنیدم کی دسته گنده تر از توام که تش دیدم طی

وقتی همه میگیرن تقریبا هی ، خوب باشی وظیفته و این تحقیرمه

اوه حاجی نداشتم حتی تو تقریبم می ، کوه باشی به یه پتک موفق میدنت

رود باشی میزنن سد جلوت یهو دیدی پریدن بت

اگه پول داشتی میفهمیدنت ، شعرو دوست داشتی این تفریحمه

ما که میکنیم خب با درد تلاش اما هی روزگار نامرد یواش

دل ما به تنهایی عادت نداشت ، انداختیم اون وسط آدم بداش

ولی من خب که میدونی دارم براش

اونی که فکر فرداشه ، مجبوره که کر باشه

مجبوره که کور باشه نبینه چند تا نامرد لای مرداشه

اونی که فکر فرداشه ، مجبوره که سرد باشه

مجبوره که تنها شه ، شب بیدار و صب با درد پاشه

تنها چیز که غیر ممکنه ، غیر ممکنه

حتی اون که میمرده واست ، اگه همین الان بره ممکنه

از هر نوع رودستو که خوردیش تالا ، عشقتو کم اوردیش حالا

همونی میزنت زمین که با اون همه زحمت بردیش بالا

ولی بیخیال این نامردیا باش و تو رد شو

وایسا جلو آینه به خودت بگو ، دوباره خودم شو

بی توقع از کسی و تنها از جا بلند شو

بیخیال دنیا ، اندازه ی عاشق شدن شو

انقده آدم نامرد داریم تو شهرمون که

مردا گمن نیست توی جمعمون یه پهلوون

انقده درگیر مغزمون که قلبمون سیاهه میکشیم از زیر هم نوعامون نردبون

انقده دورو و بد شدن آدما که نمیفهمی آشو واست کی ، کی پخت

پ انقد قوی باش که بهت بگن هی بی مخ ، هر اتفاقیم که افتاد بگو ای بی اخ

نترس تش مرگه دیگه ، بذار یه تنه تنت فازه لشکر بگیره

هم منفی باش هم مثبت جفتش ، چیزیو میخوای بذار محکم پشتش

اونی که فکر فرداشه ، مجبوره که کر باشه

مجبوره که کور باشه نبینه چند تا نامرد لای مرداشه

اونی که فکر فرداشه ، مجبوره که سرد باشه

مجبوره که تنها شه ، شب بیدار و صب با درد پاشه